บทที่ 1

บทที่ 1

บทนำ

1.1   ความเป็นมาและความสำคัญของการสร้างโครงการ

         ปัจจุบันสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา(สอศ.) มีสถานการศึกษาในสังกัดจำนวน ๔๑๕ แห่ง

ทั้งวิทยาลัยสารพัดช่าง วิทยาลัยการอาชีพ วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี กระจายอยู่ทั่วประเทศ ทำหน้าที่ผลิตและพัฒนากำลังคนในระดับฝีมือ ระดับเทคนิคและระดับเทคโนโลยี ให้ตอบสนองและสอดคล้องกับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมและอาจกล่าวได้ว่า การก้าวสู่ทศวรรษที่ ๗ นี้ เป็นก้าวย่างสำคัญของการปฏิรูปการอาชีวศึกษา ในยุคของการเปลี่ยนแปลงที่แปรผันไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจสังคมตลอดจนผู้นำระดับสูง อย่างไรก็ตามเลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา(สอศ.)ยังถือเป็นความท้าทายในการพัฒนากำลังคนทั้งปริมาณและคุณภาพมุ่งสู่ความเป็นเลิศและมาตรฐานสากลเสริมสร้างประสิทธิภาพรวมทั้งแสวงหาความร่วมมือกับภาคีเครือข่ายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ปลูกจิตอาสาสร้างสรรค์สังคมเพิ่มขีดความสามารถของครูและผู้เรียนยุคใหม่ทั้งหลายทั้งมวลนี้ ก็เพื่อเตรียมความพร้อมประเทศไทยก่อนก้าวสู่การเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community) หรือ AEC ในปี ๒๕๕๘

          ในวาระนี้ สำนักงานคณะกรรการการอาชีวศึกษาได้เตรียมความพร้อมถึงอนาคตของการอาชีวศึกษาไทยตลอดจนนโยบายต่างๆ ที่กำลังเร่งดำเนินการให้ลุล่วงไว้อย่างน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นความคืบหน้าของสถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ (องค์การมหาชน) ที่ขณะนี้ ดร.ศศิธารา พิชัยชาญณรงค์สงคราม ยังรั้งตำแหน่งรักษารักษาการผู้อำนวยการสถาบันฯเป็นการชั่วคราวเพื่อวางฐานรากและนโยบายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการรับรองมาตรฐานวิชาชีพ รับรองสมรรถนะบุคคลให้กับผู้สำเร็จอาชีวศึกษา รวมทั้งกำลังคนในตลาดแรงงานให้มีความรู้ความสามารถตรงตามความต้องการของสถานการประกอบการเพื่อสร้างสรรค์บรรทัดฐานค่าตอบแทนที่เป็นธรรมซึ่งยังเกี่ยวโยงไปถึงการเตรียมกำลังคนเข้าสู่ตลาดแรงงานของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน โดยที่การผลิตและพัฒนากำลังคนด้านอาชีวศึกษาเข้าสู่ภาคอุตสาหกรรม เกษตรและบริการ   จะกลายเป็นภารกิจหลักของสอศ. ซึ่งได้วางยุทธศาสตร์ไว้ดังนี้

           1) การปรับปรุงหลังสูตรเพื่อให้การยกระดับสมรรถนะกำลังคน ความสามารถของผู้ประกอบการและแรงงานด้านอาชีวศึกษาเป็นที่ยอมรับในกลุ่มอาเซียน มาตรฐานการอาชีวศึกษา ที่เชื่อมโยงและเป็นที่ยอมรับในกลุ่มสมาชิกอาเซียน (Thai Vocational Standard Capability Building)

            2) การสร้างความร่วมมือในกรอบความร่วมมืออาเซียนASEAN Plus และ ASEAN Minus ระดับทวิภาคีและพหุภาคี

          3)การเป็นศูนย์กลางการศึกษาและฝึกอบรมอาชีวศึกษาในระดับภูมิภาคนานาชาติ (VocationalEducationHub)

          หลายเรื่องที่เราทำมีความรุดหน้าไปมาก และหลายเรื่องที่เป็นเรื่องใหม่ในการพัฒนาคุณภาพของผู้เรียนสายวิชาชีพเช่น การทดสอบทางการศึกษาระดับชาติด้านอาชีวศึกษา(V-NET) ซึ่งสถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (สทศ.) จะจัดสอบให้ในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) ชั้นปี๓ และระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ชั้นปี๒ ช่วงเดือนมกราคมปี ๒๕๕๕ ผลการทดสอบที่ได้จะกลายเป็นตัวชี้วัดคุณภาพผู้เรียนสถานศึกษาเป็นรายโรงเรียนซึ่งนั้นยังเชื่อมโยงไปสู่การประเมินคุณภาพภายนอก จากสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพสถานศึกษา(สมศ.) เป็นการประกันคุณภาพที่เห็นผลและจับต้องได้ ที่สำคัญยังช่วยยกระดับความเชื่อมั่นในศักยภาพของเด็กอาชีวะในสายตาของผู้ประกอบและภาคอุตสาหกรรมแขนงต่างๆ อีกด้วย ดร.ศศิธารา กล่าว

          นี่คือภาพของอนาคตข้างหน้า แต่อย่างไรเสีย หากมองย้อนไปในวันวานการอาชีวศึกษา ก็ยังคงมีบทบาทสำคัญในฐานะผู้ให้บริการสังคมอยู่ทุกขณะเช่น โครงการร่วมด้วยช่วยประชาชนตรวจรถก่อนใช้ ปลอดภัยแน่นอนในช่วงเทศกาลปีใหม่และสงกรานต์ โครงการอาชีวศึกษาร่วมใจต้านภัยหนาวตัดเย็บซ่อมแซมเสื้อกันหนาวผ้าห่มอุปกรณ์สร้างความอบอุ่นไปมอบให้แก่ประชาชนผู้ประสบภัยหนาวในเขตภาคเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคกลางบางพื้นที่ โครงการบ้านน้ำใจดำเนินการสร้างบ้านให้นักเรียนที่เรียนดีความประพฤติดีแต่มีฐานะยากจนที่ตกอยู่ใน

          สภาวะยากลำบากให้มีที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัย หรือโครงการศูนย์ซ่อมเพื่อชุมชน Fix It Center เพื่อชุมชนถาวรประจำ อบต.จำนวน ๑,๒๐๐ จุด ยกระดับช่างชุมชนและการให้บริการซ่อมบำรุงเครื่องมือทำมาหากิน เครื่องใช้ไฟฟ้าเครื่องจักรกลเกษตรแก่ประชาชน เป็นต้น โครงการเหล่านี้ยังเป็นการประสบการณ์แก่ผู้เรียน ทั้งในด้านการฝึกงานวิชาชีพและปลูกฝังสำนึกการบริการสังคม นอกจากนี้ได้เน้นเครือข่ายความร่วมมือทุกภาคส่วนให้เข้ามาร่วมรับผิดชอบและมีบทบาทในการจัดการอาชีวศึกษาร่วมกันมากขึ้น

          ผลของงานเหล่านี้ ช่วยทำให้การอาชีวศึกษาเป็นที่รู้จักกับสังคมมากขึ้นและกลุ่มเป้าหมาย นักเรียนที่จบชั้น ม.ต้น ต่างต้องการเข้าสู่ระบบอาชีวศึกษามากขึ้น เพราะมองเห็นการมีงานทำในอนาคตและเหนือสิ่งอื่นใด คือเราภูมิใจที่ได้ส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนให้เป็นแรงงานฝีมือที่มีทักษะเชี่ยวชาญ ที่มีคุณภาพ มีคุณธรรม        มีจรรยาบรรณทางวิชาชีพ รับผิดชอบต่อสังคมและพึ่งพาตนเองได้

          จากนโยบายของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาวิทยาลัยโดยแผนกวิชาได้นำมาปฏิบัติให้เกิดเป็นรูปธรรม การจัดรายวิชาที่สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงาน การจัดให้นักศึกษาได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ การทำงานเป็นทีม ตลอดจนการมีส่วนร่วมของการจัดการเรียนการสอน ซึ่งทำให้ผู้เรียนมีวิวัฒนาการการแสดงออก การใช้ทักษะ ความสามารถในการแสดงออกอย่างเต็มที่

          จากคำอธิบายรายวิชาโครงการศึกษาและปฏิบัติเกี่ยวกับการบูรณาการความรู้ ทักษะ ประสบการณ์เพื่อวางแผนพัฒนางานในสาขาวิชา ด้วยกระบวนการทดลอง สำรวจประดิษฐ์คิดค้น หรือการปฏิบัติงานเชิงระบบ การเลือกหัวข้อโครงการ การศึกษาค้นคว้าข้อมูลและเอกสารอ้างอิง การเขียนโครงการ การดำเนินโครงการการเก็บรวบรวมข้อมูลวิเคราะห์และแปลผลการสรุปผลการดำเนินงานการจัดทำรายงานการนำเสนอผลงานการใช้สื่อโสตทัศน์ประกอบการนำเสนอผลงานโครงการ

          จากคำอธิบายรายวิชา ผู้จัดทำโครงการได้คิดค้นโครงการซึ่งมีประโยชน์และสามารถนำไปต่อยอดในเชิงพาณิชย์ โดยการศึกษาความจำเป็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับท้องถิ่น และความเป็นไปได้โดยได้จัดทำโครงการเครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ

1.2 วัตถุประสงค์

          1.2.1 เพื่อสร้างเครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ

          1.2.2 เพื่อประสิทธิภาพของเครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ

          1.2.3 เพื่อหาความพึงพอใจของผู้ใช้เครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ

1.3 ขอบเขตของโครงการ

          1.3.1 สามารถแยกเหรียญสิบ  เหรียญห้า  เหรียญสอง  เหรียญบาท และผลรวมทุกเหรียญ

          1.3.2 ลดต้นทุนการผลิต

1.4 ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ

          1.4.1 อำนวยความสะดวกต่อผู้ใช้

          1.4.2 ได้ศึกษาเครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ

1.5 นิยามศัพท์เฉพาะ

          เครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ หมายถึง เครื่องแยกเหรียญอัตโนมัติ ที่ สามารถแยกเหรียญสิบ  เหรียญห้า  เหรียญสอง  เหรียญบาท และผลรวมทุกเหรียญ